JAK POMÓC DZIECKU NADPOBUDLIWEMU PSYCHORUCHOWO?
Każde dziecko potrzebuje wiele zrozumienia. Dziecku nadpobudliwemu jest ono szczególnie potrzebne. Warto pamiętać, że jego zachowanie, męczące dla otoczenia, jemu samemu również sprawia problemy. Można mu pomóc:
- Organizując mu środowisko zewnętrzne. Takie dziecko żyje w świecie wewnętrznego niepokoju i dlatego świat wokół niego powinien być uporządkowany.
- W prowadzaj porządek i rutynę. Większość dzieci lubi, kiedy rytm dnia jest stały. Znana pora wstawania, posiłków, obowiązków i kładzenia się spać. Daje im to poczucie bezpieczeństwa i stałości. Poza tym układ nerwowy i cały organizm dziecka ma czas na regenerację.
- Ograniczaj bodźce. Ponieważ dziecko łatwo się rozprasza, należy się starać, by w domu był spokój. Należy unikać puszczania głośnej muzyki, zapraszania często i wielu gości naraz. Trzeba ograniczać przesiadywanie przed telewizorem czy komputerem. Trzeba dbać o to, by dziecko mogło się skupić na jednej czynności. Kiedy je, niech nie gra radio. Kiedy czyta, niech nie je.
- Mów jasno i wyraźnie. Staraj się, by to, co mówisz, było jak najbardziej konkretne. Zamiast ogólnego: „znów nie posprzątałeś pokoju”, powiedz raczej: „pościel łóżko”. Zamiast „ale z ciebie niezdara” powiedz „trzymaj filiżankę za ucho”. Nie dawaj dziecku zbyt dużo możliwości wyboru.
- Staraj się planować. Dzieci nadpobudliwe wytrąca z równowagi wszystko, co jest nagłe i niespodziewane. Informuj dziecko o planach bliskich i dalszych
- Przewiduj za dziecko wydarzenia. Rozkładaj jego przyszłe zadania na prostsze, mniej odległe czynności i natychmiast nagradzaj dziecko. Celem tych zabiegów jest zastąpienie dziecka wewnętrznych, niewłaściwie funkcjonujących systemów informacji, zasad i motywacji.
- Zadbaj o miejsce pracy dziecka. Wygodne i ciche miejsce pracy, z małą ilością przedmiotów dookoła. Jasne i niezagracone.
- Kąpiel dziecka nadpobudliwego traktuje nie tylko jako zabieg higieniczny, ale też jako doskonały moment relaksu i wyciszenia.
- Staraj się interweniować w sytuacjach konfliktowych, w jakie uwikłała się Twoje dziecko, reguluj jego zachowania, ucz go innego sposobu przekazywania negatywnych uczuć.
- Zachęcaj dziecko do wykonywania różnego rodzaju prac plastycznych, które pomogą mu uzewnętrznić jego uczucia.
- Staraj się dostosować tempo pracy i zabawy do możliwości psychofizycznych dziecka.
- Zapewnij dziecku specjalistyczną pomoc psychologiczno-pedagogiczną w momencie, gdy dziecko zaczyna mieć problemy w edukacji.
- Daj dziecku szansę wypowiadania się, jednocześnie porządkuj jego wypowiedzi, pamiętając o tym, że dziecko ma skłonność do udzielania pochopnych odpowiedzi.
- Staraj się budzić zainteresowanie dziecka i angażować go w bardzo konkretnym działaniu.
- Bądź elastycznym rodzicem. Pamiętaj, że Twoje wypróbowane metody wychowawcze mogę Cię zawieść. Dziecko nadpobudliwe wymaga jasno określonych reguł, ale nadmierny rygoryzm często daje odwrotny skutek od zamierzonego.
- Nie obwiniaj się. Nic dziwnego, że w domu tak żywe dziecko, często niesforne i Ty - rodzic stajesz się impulsywny i nie postępujesz „właściwie”. Jeśli zdarzy Ci się zareagować agresją spróbuj sobie wybaczyć. Po prostu przeproś dziecko i działaj dalej. Jeśli zdarzają Ci się napady furii, to zwróć się o pomoc do specjalisty.
- Ucz się skutecznych metod radzenia sobie w trudnych sytuacjach. Pracuj nad własnymi emocjami, ucz się tzw. komunikacji otwartej. W tym celu, jeżeli jest to tylko możliwe bierz udział w „Szkole dla Rodziców”.
- Staraj się konfrontować dziecko z konsekwencjami swoich zachowań. Przypominaj i podpowiadaj mu, jak ma postępować, aby lepiej zorganizować czas i móc korzystać z rozmaitych wskazówek.
Staraj się współpracować z przedszkolem, szkołą, do którego uczęszcza Twoje dziecko, dbaj o jego pozytywny wizerunek w oczach innych.
Możesz, po konsultacji z lekarzem, podawać dziecku leki. Poprawiają one zdolność hamowania i regulowania impulsywnych zachowań. Współczesne leki zapewniają znaczną poprawę w zachowaniu dzieci z ADHD. Dzieci stają się mniej impulsywne, lepiej zapamiętują, przejawiają większą samodzielność, dzięki temu stają się bardziej lubiane w gronie kolegów, koleżanek i nauczycieli.